Het kiesrecht

Emmeline en haar dochters storten zich nu volop in de campagne om vrouwen aan het werk te krijgen. Emmeline bezocht de VS, Canada en Rusland en ook daar voerde ze campagne. In 1917 veranderde de WSPU de naam in The Women's Party.

Aan het eind van de oorlog waren meer dan een miljoen vrouwen aan het werk. De meeste deden de banen die hun mannen hiervoor deden. De vrouwen hadden laten zien dat ze niet slap waren en ook geen mannen nodig hadden om te overleven. Ze hadden geholpen bij het winnen van de oorlog en dat veranderde de kijk op de rollen van mannen en vrouwen.


Op 6 Februari 1918 wordt het kiesrecht voor vrouwen boven de 30 jaar vastgelegd in een Koninklijk Besluit. Het Lagerhuis regelt op 31 Oktober het vrouwenkiesrecht bij wet. Drie weken later zijn de verkiezingen. Onder de ruim 1.600 kandidaten bevinden zich 17 vrouwen, slechts 1 vrouw wordt gekozen, maar zij zal haar zetel nooit innemen uit protest tegen de Brits-Ierse politiek.

Verschillende suffragettes verstelden zich kiesbaar voor het parlement, geen een hiervan werd succesvol. Ook Emmeline heeft dit geprobeerd maar haar gezondheid liet haar in de steek.


De suffragettes waren nog niet tevreden. Ze hoopten dat vrouwen, net als mannen, bij een leeftijd van 21 jaar kiesrecht hadden. Dit gebeurde ook maar pas in 1928 werd de wet aangenomen.