Luce Irigaray (1930)

Irigaray is tot nu de meest extraverte filosofe, die ik ben tegengekomen. Irigaray’s kritiek op de hedendaagse filosofie is, dat deze tot nu toe alleen door mannen is geschreven. Dit zou dus subjectief zijn, want mannen zien alles vanuit hun ‘mannenoog’. En zij stellen hun waarheid universeel te zijn. Irigaray’s filosofie is gebaseerd op differentie – op seksueel gebied tussen man en vrouw - dit is essentieel om te kunnen begrijpen wat leven is. Zolang men de verschillen niet kan denken, dat er twee verschillende geslachten zijn, en niet ‘De Mens’, kunnen we het nooit begrijpen. ‘De mens’ is een begrip waar vele dingen in onder gebracht kunnen worden, zoveel dat de betekenis van het woord niet meer geldig is, en dus bestaat ‘De Mens’ niet. Men moet niet achter alles 1 universele waarheid zoeken. Er zijn twee waarheden.

In het boek ‘Dit geslacht dat niet (een) is’ zet Irigaray, Freud, de psychoanalytische theorie, pornografie en o.a. Levi-Strauss te kijk op een speelse manier. Dit mimetisme is haar strategie. Met de titel ‘Dit geslacht dat niet een is’ bekritiseert Irigaray, Freud’s psychoanalyse dat er maar 1 geslacht is. Namelijk dat er wel degelijk twee geslachten zijn, de differentie. En daar waar de man een hulpmiddel nodig heeft bij de auto-erotiek, gaat dit bij de vrouw vanzelf. De auto-erotiek bij de vrouw kan men niet verbieden. Dit omdat het vrouwelijk geslacht niet bestaat uit 1 maar uit twee delen namelijk haar 2 lippen die elkaar voortdurend aanraken.

Onze beschaafde cultuur zou gebaseerd zijn op de ruil van vr ouwen. Zonder dit gebruik zou er geen sprake zijn van maatschappelijke orde. De reden hiervoor is dat de begerenswaardige vrouwen, schaars zijn. (Levi-Strauss, Structures elementaires de la parente). Waarop Irigaray de vraag, ‘zijn alle mannen begerenswaardig?’ stelt.

Men gaat er vanuit dat de arbeidskracht altijd mannelijk is en dat de goederen (vrouwen) gebruiks-en ruilvoorwerpen zijn tussen mannen. Vrouwen worden al eeuwenlang misbruikt door mannen, bijvoorbeeld in de pornografie. Pornografie, waarin de man pretendeert de vrouw het genot te laten kennen. Orgasmes, bij de vrouw, wil niet zeggen dat zij geniet van het genot, de orgasmes zijn nodig om de man zich te laten bewijzen. De man denkt zo de vrouw seksueel te overheersen. De vrouw bestaat alleen maar om dit te bewijzen.

De vrouw zou geen genot kennen zolang zij zich niet onderwerpt aan de verlangens van de man. Dit genot gaat gepaard met pijn, maar dat is onze natuur. We moeten er wel aan gehoorzamen. Maar vreemdgenoeg is ‘onze natuur’ wel altijd door mannen gedefnieerd. Wat zouden vrouwen nou moeten doen? Vrouwen moeten doen wat bij hun opkomt, wat hun bevalt. Zonder erover na te denken, zonder reden en zonder verantwoording. En begin hier vandaag al mee, stel dit niet uit tot morgen!!

ga verder naar vragen over Irigaray