Verslag van de tentoonstelling Van Gogh - Gauguin
Op Zondag 22 april ben ik naar de tentoonstelling Van Gogh - Gauguin in het Van Gogh museum geweest. De expositie liet werken van Vincent Van Gogh en Gauguin zien. De schilderijen (en enkele houtsnijwerken) zijn het resultaat van de samenwerking tussen de twee schildrs in Arles.
Gelukkig was het lekker weer en hadden misschien wat meer mensen bedacht dat het beter was om zich buiten te vermaken. Ik hoefde (voor mijn gevoel) niet zo heel lang te wachten om naar binnen te kunnen. Binnen was het niet moeiIijk om tussen de mensen door de schilderijen te bekijken. Ik had een gidsje gepakt waarin de werken per stuk worden besproken. Ik kon de verhalen bij de schilderijen dus goed volgen.
De werken zijn ingedeeld in 10 tijdsperiodes. Ze hebben allemaal een andere titel, waaronder "Parijs", "Samenwerking", "Zonnebloemen" en 'Laatste contacten'. De schilderijen hangen in chronologische volgorde. Op deze manier waren veranderingen goed te zien. Het leuke vond ik dat ik op een gegeven moment de verschillende schilderstijlen begon te herkennen. Ik had natuurlijk wel eens een plaatje van een schilderij van Van Gogh gezien, maar het komt echt anders over……
als je het in het 'live" ziet. Je ziet namelijk de werkelijke kleuren van het kunstwerk. Bij een plaatje kunnen de kleuren altijd afwijken. Ook kun je de verf goed op het doek zien liggen. Ik kon nu goed zien hoe dik Van Gogh wel eens schilderde!
Een van de hoogtepunten volgens het boekje waren de drie versies van de Zonnebloemen. Ze hingen er statig bij. Het was leuk om ze met elkaar te vergelijken. Ik vind het prachtige stukken, maar ik vond het verhaal achter de bloemen ook erg interessant. Eerst staan de zonnebloemen voor hoop in de decoratie van het Gele Huis, waarmee Van Gogh de komst van Gauguin voorbereidde. In tijden van onderlinge spanningen, schilderde hij ze, wellicht om zijn gast gunstig te stemmen. Toen de ruzies tot een uitbarsting waren gekomen en Van Gogh alleen was achtergebleven, schilderde hij de bloemen nogmaals. Dit keer als geschenk voor Gauguin, in de hoop dat de vriendschap zich zou herstellen. Tevergeefs, want de schilders hebben elkaar nooit meer gezien.
Ik vind dit achterliggrnde verhaal de verhoudingen tussen de schilders in het algemeen goed weergeven. Ze hebben eigenlijk een vrij geforceerde vriendschap gehad, die toch zeer bijzondere vruchten heeft afgeworpen.
|