Wie was Gauguin?

Paul Gauguin was een kunstenaar uit de 19e eeuw. Hij was een schilder. Hij behoorde een tijdje tot de impressionisten, maar al snel keerde hij hen de rug toe. Hij zocht naar meer diepgang en ging meer de Symbolistische kant op.
Het leven van Gauguin was grillig. De schilder werd op 7 juni 1848 als Eugene Henri Paul Gauguin in Parijs geboren. Zijn vader was een republikeinse redacteur. In 1849 emigreert het gezin Gauguin naar Peru, zijn vader sterft onderweg.
In 1865 keed Paul terug naar Frankrijk, naar Orleans. In dat jaar wordt hij scheepsjongen op de Luzitano. Op dit schip vaart hij heen en weer tussen Le Havre en Rio de Janeiro. Hij maakt in 1866 een wereldreis van 13 maanden als tweede luitenant op het schip de Chili. Datzelfde jaar sterft zijn moeder. Na in de oorlog dienst te hebben gedaan als matroos, wordt hij agent bij effectenmakelaar Bertin in Parijs. In die tijd maakt hij zijn eerste tekeningen, nadat hij Emile Schuffenecker Ieert kennen. Met Schuffenecker oefent hij zich in het schilderen.
Op 22 november 1873 trouwt Paul met de Deense Mette Sophie Gad, met wie hij uiteindelijk 5 kinderen zal krijgen. Hij leert lmpressionisten als Pissarro kennen. Door te werken op een bank en beursspeculatie komt Paul tot welstand. In 1879 neemt Gauguin deel aan de vierde tentoonstelling van de Impressionisten.
In Paijs maakt hij kennis met Theo en Vincent van Gogh en Degas. Hij droomt van een reis naar de tropen. In 1887 komt het tot een reis naar Panama en Martinique met de schilder Laval, maar beiden worden ziek en moeten terugkeren naar Frankrijk. Het jaar erna maakt hij zich los van het Impressionisme. Hij schildert dan ook "Het visioen na de preek" en heeft een expositie van zijn eigen werk. In 1890 wordt hij vrienden met een aantal Symbolisten.
Nog steeds is daar de droom om een reis naar de tropen te maken. Hij verkoopt dertig schilderijen en neemt afscheid van zijn familie in Denemarken en zijn vrienden in Parijs. Op 4 april 1891 neemt hij de boot naar Tahiti en komt op 28 juni aan. Tahiti ligt in de Stille Zuidzee. Omdat hij enrstig ziek wordt, moet hij voortijdig naar huis. Hij is straatarm, maar de erfenis van zijn oom Isidore verbetert zijn situatie.
Op 3 april 1895 gaat hij voor de tweede keer naar Tahiti. Hij is ziek, arm en depressief, maar schildert daar vele meesterwerken. In 1898 onderneemt hij een zelfmoordpoging, hij is dan gescheiden van Mette en zijn dochter is overleden. In 1900 sterft zijn zoon Clovis. Zijn gezondheid gaat steeds verder achteruit en in 1902 wil hij daarom terug naar zijn vaderland. Maar een medeschilder raad hem dit af, om de mythe van Gauguin als Zuidzeeschilder te bewaren. Hij sterft in 1903 op Tahiti.
inhoud verder