Albert Camus (1913-1960)
Op 7 november 1913 werd Albert Camus geboren in Mondovi (Oost-Algerije). Hij studeerde filosofie en literatuur in Algiers. Hij werd filosoof, roman- en toneelschrijver. Op 5 januari 1960 overleed Albert Camus ten gevolge van een auto-ongeluk; met volle vaart is de auto waarin Camus zat tegen een boom opgevlogen: Camus, 46 jaar oud, was op slag dood.Camus is de filosoof van het absurde. Volgens hem heeft het leven geen gegeven zin en botst de mens die aan de wereld naar eenheid en helderheid vraagt op de muren van het absurde. De wereld zwijgt namelijk op onredelijke wijze.
Camus verwerpt de oplossingen van
talloze existentialistische denkers voor deze benarde situatie en
zegt dat ze het onredelijke vergoddelijken. Voor hem komt het aan
op verzet, vrijheid en passie. De mens moet in opstand komen tegen
deze hopeloze omstandigheid en zal vanuit het licht van de absurditeit
zijn gewoontes en gebruiken zien verbleken.
Hierdoor ontstaat een
enorme vrijheid waarin men kwantitatief zo intens mogelijk moet
genieten.
Ten tijde van L'homme révolté breekt hij volledig met het
existentialisme en stelt hij dat de mens een vaststaande natuur bezit.
Zijn humanistische en liberale atheďsme blijft echter overeind en hij
blijft pleiten voor solidariteit en gemeenschapszin.
In 1957 ontvangt Camus in Stockholm de Nobelprijs voor de literatuur. De prijs werd aan hem toegekend voor zijn gehele oeuvre. Zijn oeuvre omvat de romans l'Étranger (1942), La peste (1947), La chute (1956), de verhalenbundels l'Envers et l'endroit (1937), l'Exil et le royaume (1957) en de filosofische essays Le mythe de Sisyphe (1942) en l'Homme révolté (1951).
| titelpagina | E-mail: Eva Haks |